Zin in Chili con carne in de Itaquera Arena / SP

Maandag 23 juni, Wedstrijd Nederland - Chili in Itaquera Corinthians stadium, Sao Paulo, zonnig weer bij 25 graden

Na een onrustige nacht, staan we op en is het weer tijd om ons oranje outfit aan te trekken. Aan het ontbijt is het druk en luidruchtig en de bediening is druk in de weer om de schalen broodjes aan te vullen. We treffen een stel Hollanders die ook naar de wedstrijd gaan, maar de Chilenen zijn hier in de meerderheid. Een vriendelijke Argentijnse man spreekt ons aan en wenst ons alle succes. Hij is hier met zijn zoon en wil graag naar de wedstrijd, maar vreest dat hij niet aan tickets komt. De tickets zijn inderdaad schaars en de prijzen hoog.

Na een stevig ontbijt, gaan we op pad richting de metro. Die ligt hier op 2 straten vandaan, dus die uitdaging durven we nog wel aan, ook al zijn we uit onze eerdere ervaringen eerder geneigd om in megasteden als deze een taxi te nemen. We zijn nog maar net op weg of we worden al gevolgd door een politiewagen. Voor ons welzijn blijkt al snel, want ineens houden ze twee jonge mannen die vlak voor ons lopen met hun pistolen staande en doorzoeken hun tassen.

De metro loopt in 1 rechte lijn naar het stadium en steeds meer oranjefans vullen de wagons. We maken nog even een praatje met 2 mannen die hier voor een paar dagen zijn neergestreken en ook nog moeten proberen aan een kaartje te komen. Ze zien er echter vastbesloten uit en hebben er naar eigen zeggen wel wat geld voor over. Na een half uur bereiken we het stadium en lopen in de menigte richting de ingang. Het is lekker zonnig en de stemming is uitgelaten. Toch is het sfeertje zonder oranjeplein en -parade anders en minder samenhorig. Aan het stadium is een oranje fanzone ingericht, maar ook hier loopt alles door mekaar en zijn de Nederlanders zelf ook in de minderheid. Bij de Sony stand kan je gaan poseren met een gouden bal en krijg je de foto gratis mee. Dat pikken we graag nog even mee.

En dan op naar onze plekken. Deze keer zitten we meer bovenin en in de hoek. Toch lijkt het veld nog heel dichtbij. Er zijn zo'n 62.000 bezoekers aanwezig. De Chilenen lijken in de meerderheid en maken ook de meeste sfeer. De oranjefans zijn vergeleken met hen een stuk timider. We kijken naar de opwarming van onze jongens en om 1 uur zingen we het Wilhelmus mee. De wedstrijd gaat zonder doelpunten gelijk op voor beide ploegen en geleidelijk aan krijgen we het voorgevoel dat we ons reisschema gaan moeten omgooien. Bij een winst of gelijkspel van Nederland zijn we immers groepswinnaar en daar hadden we bij het plannen van onze verblijven en vluchten niet op gerekend. Uiteindelijk scoort Oranje in de laatste 20 minuten nog 2 keer, beide goals gemaakt door de invallers. Hoewel het een stuk rustiger wordt onder de Chilenen, zijn ze er niet rouwig onder want ook zij zijn geplaatst voor de 8ste finale. Aan de ene kant zijn wij blij met 3 overwinningen op 3 wedstrijden, maar aan de andere kant berokkent het ons ook kopzorgen : we mogen aan de slag met reorganiseren !

Na afloop van de wedstrijd lopen we in de mensenmassa richting de metro terug. Van andere Nederlanders begrepen we dat Vila Magdalena de uitgaansbuurt is van Sao Paulo en dat blijkt inderdaad al snel : we hoeven de geel-groene shirtjes maar te volgen want alle Brazilianen zijn op weg om de wedstrijd van hun thuisland tegen Kameroen te gaan volgen. Het is nog een hele klus om vanaf de metro in het levendige hart van deze buurt te komen, want de weg loopt over een steiltegraad van wel 60 %. Ocharme de mensen die hier wonen en elke dag te voet of met hun fiets op pad moeten. We lopen een klein half uur met de menigte mee en er is nog maar een enkele Nederlander te bekennen. Maar we voelen ons veilig - op het opschrikken van de vuurwerkontploffingen her en der na - en de Brazilianen zijn in opperbeste stemming. We treffen nog 2 vrije plekken in een overvol restaurant met uitkijk op het televisiescherm en volgen de wedstrijd terwijl we genieten van de Braziliaanse variant van carpaccio en bruschetta. En terwijl de Brazilianen om mij heen volop in feeststemming zijn om de doelpunten die ze maken, maak ik alvast een begin van een nieuwe planning en een overzicht van alles wat we hiervoor nog moeten regelen. Dat blijkt nog niet zo simpel. We moeten zo'n 10 dingen wijzigen : van vluchten tot hotels en autoverhuur. Na de wedstrijd besluiten we dan ook om naar ons hotel terug te keren en alles voor zover mogelijk te regelen.

Als we teruglopen naar de metro is het ondertussen donker geworden. We worden echter omringd door uitgelaten Brazilianen en voelen ons op ons gemak. Geen mens die hier iets kwaad wil doen en in de straten rond ons hotel is ook nog volop leven. Eens op onze kamer gaan we aan het werk. De trage internetverbinding maakt het lastig en de server van GOL ligt er regelmatig uit. We zijn blijkbaar niet de enigen die vluchten willen boeken. Dat zou volgende dag wel blijken ! Om 23 uur hebben we in elk geval een redelijk beeld van wat er nog te krijgen is en houden we het voor gezien. Morgen weer verder ! We besluiten vroeg naar de luchthaven te vertrekken en daar onze vluchten vast te leggen. Onze wekker gaat dus op 7 uur. Snel onder de wol dus, er resten ons nog een paar uurtjes slaap.