Op naar het duingebied langs de kust van Kosi Bay
Door: Henry en Siegrun
Blijf op de hoogte en volg Henry en Siegrun
22 Juni 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
We staan op rond 08.30 uur en nemen ontbijt. Het is druk in het restaurant en het duurt wel een kwartier voor ons eitje klaar is. Na het ontbijt pakken we onze spullen en tegen half elf vertrekken we richting Memorial Gate, waar we het Hluhluwe Park verlaten. Onderweg worden we nog even “opgehouden” door een hele familie apen die zich kostelijk lijken te amuseren en niet gehaast zijn als we hen voorbij willen steken.
Vanaf de gate rijden we via het plaatsje Hluhluwe richting Sodwana Bay. Vandaag speelt Zuid Afrika en dat is te merken, want iedereen is al helemaal in stijl gekleed en in de sfeer van de wedstrijd.
Om half twee komen we aan bij Coastal Cashews, een fabriek langs de kust van Kosi Bay, waar ze cashew noten maken. Hier worden we opgewacht door een gids van ons volgend verblijf, Rocktail Beach Camp. We laden onze bagage over in de jeep die voor ons klaarstaat en kijken wat rond. Alle arbeiders die hier cashewnoten plukken, zitten te wachten op een lift naar huis. Ze hebben een halve dag vrij gekregen om op tijd thuis te zijn en de wedstrijd om vier uur te kunnen volgen. We hebben nog wat overschot aan vlees en groenten van onze barbecue in Mpila Camp en geven dat aan een vrouw langs de weg. Ze kijkt een beetje achterdochtig in de tas die we haar overhandigen en lijkt maar matig enthousiast. Misschien is ze verlegen of zou ze het toch niet helemaal vertrouwen ?
Na een poosje komen er nog vijf andere gasten meer aan. Nadat iedereen zijn spullen heeft overgeladen, vertrekken we richting de kust. Het is een rit van een drietal kwartier doorheen kustbos en over duinzandpad. Met onze eigen auto zouden we hier nooit doorheen zijn gekomen.
Bij aankomst in Rocktail worden we verwelkomd door Liz. Rocktail is een prachtig kamp met een eigen verwarmd zwembad en het straalt één en al luxe uit. Liz legt ons uit hoe het hier werkt en wat er in de omgeving zoal te doen is en daarna worden we naar onze suite gebracht. Deze ligt wat hoger op de duinen. Het is een luxe tent met hout afgewerkt en een douche in openlucht. De veranda kijkt over het kustbos heen en een beetje verderop zie je de Indische oceaan liggen.
Om 16 uur vergezellen we de andere gasten voor de wedstrijd Zuid Afrika – Frankrijk. Liz heeft heerlijke hapjes voor ons klaargemaakt. De wedstrijd eindigt met een overwinning van 2-1 voor de Afrikanen, maar helaas was dit niet voldoende om door te gaan naar de volgende ronde.
Na de wedstrijd maken we ons op voor het diner. Daar ontmoeten we Garret, Liz’partner, die verantwoordelijk is voor het activiteitengedeelte van het kamp. We praten met hem over onze reis van de afgelopen drie weken en hij bewondert ons om wat we gezien hebben. We besluiten de volgende dag te gaan snorkelen en de trip naar Lake Sibaya te ondernemen.
Dan gaan we aan tafel. Het diner is deels opgediend, deels in buffetvorm geserveerd en het smaakt heerlijk. Er ligt heerlijke rosbief op ons te wachten met salades en lekker ogende groenten.
Na het eten begeven we ons weer richting de filmzaal voor de wedstrijd Nigeria – Zuid Korea, maar na de eerste helft gaan we slapen want morgen moeten we om 7 uur klaarstaan om te gaan snorkelen. Met het geruis van de oceaan op de achtergrond, vallen we in een diepe slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley