Spannende momenten op de mountainbike door de bush
Door: Henry en Siegrun
Blijf op de hoogte en volg Henry en Siegrun
11 Juni 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vrijdag 11 juni 2010 - half bewolkt bij 20 graden
De wekker gaat om 04.45 uur en na een kattenwasje begeven we ons naar de receptie, waar we worden opgewacht door Busi, dezelfde jongeman die de vorige avond onze driver was. We vertrekken in een jeep met een aanhanger vol mountainbikes de bush in. Het is nog donker. Op een gegeven moment verlaten we het pad en worden we uit de jeep gelost. De zon komt stilaan op en daar gaan we dan : op de fiets de bush in.
We zien allerlei verse sporen, zoals die van de olifant en de leeuw. Busi en een andere ranger rijden voorop, elk met een jachtgeweer om hun schouder. Soms is het zwaar manoeuvreren in het los zand en tussen de stenen en af en toe klimt het even omhoog en omlaag. Zo nu en dan laten we de fiets achter en lopen een stukje naar de Olifantsrivier, waar de nijlpaarden op ons liggen te wachten met hun oogjes vlak boven het wateroppervlak. Onderweg komen we nog een nijlpaard tegen, dat vlak voor ons de bosjes uit komt en snel de weg oversteekt naar het water. We zien ook nog een groot stekelvaren voor ons uit lopen.
Een uurtje later ontbijten we aan de rivier. Busi vertelt ons over de planten en de dieren die er leven. Er heerst hier een geweldige rust en het is een aparte ervaring zo vrij rond te fietsen, temidden van al dat wild. Ons gezelschap bestaat uit twee Amerikanen, een vader en zijn zoon en een Zuid Afrikaans stel uit Durban.
Tegen 10 uur zijn we terug aan het kamp en nemen we nog een ontbijtje op het terras. Daarna nog even snel douchen en uitchecken en dan lopen we naar het utzichtspunt over de Olifants Rivier. Het uitzicht is er overweldigend, zo wijds en het is uniek de dieren er zo vrij en ongestoord door toeristen te zien voortbewegen in hun natuurlijke habitat. We zien er olifanten en giraffen die in familie de rivier overtrekken. We raken er aan de praat met een Nederlander uit Drente, die lang in Zuid Afrika heeft gewerkt voor allerlei goede doelen organisaties en er lange tijd geleefd heeft. Nu werkt hij voor een organisatie die zich bezighoudt met HIV-bestrijding. Hij weet veel te vertellen over het land en haar geschiedenis.
Tegen 14 uur vertrekken we weer richting Phalaborwa gate. We gaan nog wat te eten halen in Balule Rest Camp en daar treffen we een doodse stilte aan : iedereen is er naar de openingsceremonie van het WK aan het kijken en we zien President Zuma en de Heer Blatter de menigte in Soccer City toespreken.
Onderweg naar Phalaborwa zien we nog olifanten, impala's en parelhoenen en op ongeveer dezelfde plek als op de heenweg zien we ook de giraffen weer. Iets over half zes rijden we de gate uit en gaan we op weg naar Balule Private Nature Reserve. Daar gaan we op zoek naar Amukela, de lodge van Miriam en Corné van Dongen, die midden in de bush ligt.
Daar komen we rond half zeven aan en worden we verwelkomd door Miriam en haar 4-jarige zoontje, Niels. Het is een blij en open mannetje, dat geen verlegenheid kent bij onbekenden en honderduit praat over zijn huis en zijn oma. Met een zaklamp zoeken we onze weg over de houten brug naar onze prachtige rondavel. Deze is mooi ingericht, met een hemelbed en een badkamer uit natuursteen en een kamerscherm uit bamboe. Miriam heeft een briefje op ons bed gelegd met een persoonlijk welkomstwoordje en er ligt ook een verhaaltje voor het slapengaan voor ons klaar. Je merkt aan alles dat hier aan kleine details aandacht wordt besteed.
Rond half acht gaan we aan tafel met vier andere gasten : Maaike en Joost uit Lochem en Danny en Sarah uit Manchester. Al snel heerst er een ongedwongen sfeer onder mekaar en we wisselen elk onze ervaringen uit. Busi en Titu, de twee meiden die hier aan het werk zijn, dienen ons een drie gangen diner op, een combinatie van de Zuid Afrikaanse en Nederlandse keuken.
Om half 9 verlaat iedereen de tafel en verzamelen we in het salon, waar Corné al klaar zit voor de wedstrijd Frankrijk-Uruguay. Corné is een enthousiaste, vriendelijke man, die geobsedeerd is door het voetbal. Hij heeft overal spandoeken opgehangen voor Oranje. Hij vertelt ons dat hij binnenkort met een reporter van de NOS op pad gaat om hem te assisteren bij de verslaggeving van een aantal wedstrijden. Hij rijdt ook vlot 1500 kilometer heen en terug om Oranje te zien spelen in Port Elisabeth. Zo samen naar het voetbal kijken, schept een geweldige band met mekaar en de mannen geven honderduit commentaar.
Na de match gaan we slapen want we moeten er weer vroeg uit morgen (what else …) voor een safari. We liggen nog maar net op bed, als we het gebrul van de leeuwen horen. Wat een geweldige ervaring is dat !
De wekker gaat om 04.45 uur en na een kattenwasje begeven we ons naar de receptie, waar we worden opgewacht door Busi, dezelfde jongeman die de vorige avond onze driver was. We vertrekken in een jeep met een aanhanger vol mountainbikes de bush in. Het is nog donker. Op een gegeven moment verlaten we het pad en worden we uit de jeep gelost. De zon komt stilaan op en daar gaan we dan : op de fiets de bush in.
We zien allerlei verse sporen, zoals die van de olifant en de leeuw. Busi en een andere ranger rijden voorop, elk met een jachtgeweer om hun schouder. Soms is het zwaar manoeuvreren in het los zand en tussen de stenen en af en toe klimt het even omhoog en omlaag. Zo nu en dan laten we de fiets achter en lopen een stukje naar de Olifantsrivier, waar de nijlpaarden op ons liggen te wachten met hun oogjes vlak boven het wateroppervlak. Onderweg komen we nog een nijlpaard tegen, dat vlak voor ons de bosjes uit komt en snel de weg oversteekt naar het water. We zien ook nog een groot stekelvaren voor ons uit lopen.
Een uurtje later ontbijten we aan de rivier. Busi vertelt ons over de planten en de dieren die er leven. Er heerst hier een geweldige rust en het is een aparte ervaring zo vrij rond te fietsen, temidden van al dat wild. Ons gezelschap bestaat uit twee Amerikanen, een vader en zijn zoon en een Zuid Afrikaans stel uit Durban.
Tegen 10 uur zijn we terug aan het kamp en nemen we nog een ontbijtje op het terras. Daarna nog even snel douchen en uitchecken en dan lopen we naar het utzichtspunt over de Olifants Rivier. Het uitzicht is er overweldigend, zo wijds en het is uniek de dieren er zo vrij en ongestoord door toeristen te zien voortbewegen in hun natuurlijke habitat. We zien er olifanten en giraffen die in familie de rivier overtrekken. We raken er aan de praat met een Nederlander uit Drente, die lang in Zuid Afrika heeft gewerkt voor allerlei goede doelen organisaties en er lange tijd geleefd heeft. Nu werkt hij voor een organisatie die zich bezighoudt met HIV-bestrijding. Hij weet veel te vertellen over het land en haar geschiedenis.
Tegen 14 uur vertrekken we weer richting Phalaborwa gate. We gaan nog wat te eten halen in Balule Rest Camp en daar treffen we een doodse stilte aan : iedereen is er naar de openingsceremonie van het WK aan het kijken en we zien President Zuma en de Heer Blatter de menigte in Soccer City toespreken.
Onderweg naar Phalaborwa zien we nog olifanten, impala's en parelhoenen en op ongeveer dezelfde plek als op de heenweg zien we ook de giraffen weer. Iets over half zes rijden we de gate uit en gaan we op weg naar Balule Private Nature Reserve. Daar gaan we op zoek naar Amukela, de lodge van Miriam en Corné van Dongen, die midden in de bush ligt.
Daar komen we rond half zeven aan en worden we verwelkomd door Miriam en haar 4-jarige zoontje, Niels. Het is een blij en open mannetje, dat geen verlegenheid kent bij onbekenden en honderduit praat over zijn huis en zijn oma. Met een zaklamp zoeken we onze weg over de houten brug naar onze prachtige rondavel. Deze is mooi ingericht, met een hemelbed en een badkamer uit natuursteen en een kamerscherm uit bamboe. Miriam heeft een briefje op ons bed gelegd met een persoonlijk welkomstwoordje en er ligt ook een verhaaltje voor het slapengaan voor ons klaar. Je merkt aan alles dat hier aan kleine details aandacht wordt besteed.
Rond half acht gaan we aan tafel met vier andere gasten : Maaike en Joost uit Lochem en Danny en Sarah uit Manchester. Al snel heerst er een ongedwongen sfeer onder mekaar en we wisselen elk onze ervaringen uit. Busi en Titu, de twee meiden die hier aan het werk zijn, dienen ons een drie gangen diner op, een combinatie van de Zuid Afrikaanse en Nederlandse keuken.
Om half 9 verlaat iedereen de tafel en verzamelen we in het salon, waar Corné al klaar zit voor de wedstrijd Frankrijk-Uruguay. Corné is een enthousiaste, vriendelijke man, die geobsedeerd is door het voetbal. Hij heeft overal spandoeken opgehangen voor Oranje. Hij vertelt ons dat hij binnenkort met een reporter van de NOS op pad gaat om hem te assisteren bij de verslaggeving van een aantal wedstrijden. Hij rijdt ook vlot 1500 kilometer heen en terug om Oranje te zien spelen in Port Elisabeth. Zo samen naar het voetbal kijken, schept een geweldige band met mekaar en de mannen geven honderduit commentaar.
Na de match gaan we slapen want we moeten er weer vroeg uit morgen (what else …) voor een safari. We liggen nog maar net op bed, als we het gebrul van de leeuwen horen. Wat een geweldige ervaring is dat !
-
15 Juni 2010 - 18:30
Patty:
Hallo Vakantievierders!
Fijn te horen dat jullie het goed maken!
Je hebt toch wel je winterjas bij hé? Die temperaturen liegen er niet om....;)
Héél véél plezier en geniet van elkaar!
Jullie hebben het verdiend!!! Dikke knuffel van Mij & The Kids XXXX Patty -
15 Juni 2010 - 20:01
Marguerite:
Hoi hoi, ik zit gezellig samen met mijn zoontje jullie avonturen te lezen.. t lijkt wel n film waar jullie in mee spelen.. geniet nog maar lekker, tis zeker flink koud s nachts..
Ik ga weer vrolijk verder lezen
liefs,
Marguerite -
15 Juni 2010 - 21:26
Risette:
Jeetje... 04.45uur.... Was dat gezellig wakker worden? Wat hebben jullie al veel moois gezien! Vooral het verslag over de watervallen en het Kruger Park laat ons watertanden.... En die leeuw laat zich natuurlijk niet zo makkelijk spotten, schaamt zich nog een beetje voor zijn oranje pakje.
Als jullie terugkomen heb ik trouwens mogelijk een nieuwe baan in de zorg. Hoef alleen nog maar ja te zeggen nu... best stoer. Superveelplezier nog daar!! -
15 Juni 2010 - 21:26
ANNY MAEYAERT:
Fanastique, Wunderbar! -
15 Juni 2010 - 21:42
ANNY MAEYAERT:
Moest natuurlijk zijn: Fantastique etc. Maar wij dachten dat VOETBAL het doel van deze trip was. Wie volgt dat op de voet op TV? Wij! Allez, Nederland doet het goed, dus kunnen jullie ondertussen nog wat met de beestjes spelen. Veel plezier - terwijl Erik zich rotsurft, wat een familie! -
16 Juni 2010 - 06:16
Babs:
Super gewoon wat jullie daar allemaal op zo'n korte tijd al gedaan en gezien hebben. Dat moet een hele organisatie gevergd hebben om dat allemaal op elkaar te laten aansluiten. hoedje af. In elk geval, geniet er nog ten volle van en dat Oranje mag winnen zaterdag (bij gebrek aan de Belgen om voor te supporteren :-)) Groetjes vanuit een winderig maar zonnig België. -
16 Juni 2010 - 14:28
Joke:
Wat een belevenis,wel spannend hoor. Hebben jullie nog wel zin om terug te komen? -
17 Juni 2010 - 18:56
Kip:
bericht voor Anny: ik houd het arbeidsethos der Maeyaerts intussen hoog. Broer: surf, zus: slurf en ik... werk. ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
