Kennismaking met de zulu's en hun tradities
Door: Henry en Siegrun
Blijf op de hoogte en volg Henry en Siegrun
18 Juni 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vrijdag 18 juni 2010 – Blauwe lucht en zon bij 12 graden.
Om half acht worden we gewekt door de zonnestralen die door de ramen van ons hutje naar binnen vallen. Vanuit ons bed kunnen we de natuur buiten bewonderen. Wat een geweldige manier om te ontwaken ! Om 8 uur nemen we ontbijt en ook dat is weer prima verzorgd. Op elk detail is gelet.
Na het ontbijt genieten we nog even van de omgeving rond de lodge en onze veranda en tegen 10.30 uur wacht Innocent ons op. Hij zal met ons een rit maken door het reservaat. We rijden de berg, waar de lodge op ligt, naar beneden en komen al snel een paar nyala’s en aapjes tegen. Verderop zien we kudu’s en we treffen ook nog een groep van zo’n 20 wildebeesten (gnu’s). Verder leven er hier in het reservaat nog zes giraffen, een luipaard en zebra’s. Innocent vertelt ons over de zulutradities. Zo vertelt hij ons dat hij vee aan het sparen is als bruidschat om binnen een paar jaar te kunnen trouwen. Ook vertelt hij over de bomen en de vogels die we zien, want die is hij net samen met Liezel aan het bestuderen. Overal staan aloë vera planten met mooie oranje bloemen in. Door hun dikke stammen lijken ze heel oud. Hier en daar staat een enkele cactus.
Op een gegeven moment stoppen we en lopen een eindje de bush in. Zo komen we aan de rand van een hoge rotswand, van waar we de Buffalo River zien kronkelen. Het is een prachtig vergezicht en in de verte zien we kudu’s door de natuur springen. In de verte zien we kleine Zulu dorpjes liggen.
Nadat we weer een stukje gereden hebben, stoppen we aan een droge rivierbedding. Hier dekt Innocent een tafeltje voor twee en krijgen we een overheerlijke picnic uit de koelbox opgediend. We nodigen Innocent uit om met ons mee te eten, maar hij weigert eerst. Hij heeft zelf een muffin en wil een eindje verderop gaan zitten. Als we zeggen dat we dit graag met hem willen delen, stemt hij toe. Het is een unieke ervaring om zo privé gegidst te worden en zo culinair verwend te worden midden in de natuur. Op de terugweg vindt Henry nog een groot bot aan de kant van de weg. We denken dat het van een giraf moet zijn.
Om half drie komen we terug aan de lodge. We krijgen nog telefoon van de eigenaresse van Emalahleni Castle in Witbank, die zich erover beklaagt dat we slechts de helft hebben betaald. Ze luistert niet eens naar wat ik te vertellen heb en gooit onbeleefd de hoorn op na haar beklag. Dit doet mij besluiten toch een review op internet te publiceren. Met zo’n management zal daar op die manier toch niets veranderen.
In de namiddag gaan we nog rustig genieten van een leesboek in de rustige natuur en het heerlijke zonnetje. Henry kijkt de wedstrijd Slovenië – USA met een aantal mannen van het personeel en ik hoor hen veel plezier onder mekaar hebben.
Tegen half vijf komen nieuwe gasten aan. Het is een Zuidafrikaanse familie uit Pretoria: vader, moeder, dochter en schoonzoon. Leon, de pater familias, werkt als jurist op vlak van de alcoholwet en heeft het geluk al deze mooie lodges te moeten bezoeken om hun alcoholvergunning te controleren. Hij zegt dat als we nog een keer naar Zuid Afrika komen, we hem moeten contacteren zodat hij ervoor kan zorgen dat we goedkoper kunnen logeren.
Om 17.15 uur staan we klaar voor onze traditionele zulu avond. Innocent brengt ons naar een plek in het reservaat waar een aantal zuluhutten staan. Daar komen een tiental kinderen tussen de 7 en 20 jaar voor ons optreden. Ze dansen volgens de zulu traditie op de maat van het drumspel. De kinderen hebben wat dierenvelletjes om zich heen en Liezel slaat ze na afloop haar jas om hen heen, want ze hebben het heel erg koud. We nemen nog een paar foto’s samen met de kinderen en krijgen vervolgens een rondleiding in de zuluhut. We krijgen te horen wat de traditionele gebruiken van de zulu’s zijn en proeven hun zulubier, dat enkele dagen heeft moeten rijpen. Henry vindt het als yoghurt smaken en gaat bijna over zijn nek. Ik vind het wel lekker.
Dan gaan we aan tafel voor het zuludiner. We scheppen op van het traditionele eten aan het kampvuur. Het is wat anders dan de vorige avond, maar het is wel leuk eens iets anders te proeven. We babbelen er gezellig op los en na het eten gaan we ons opwarmen rond het kampvuur en geeft Liezel ons nog uitleg over de sterren, die aan de heldere hemel staan.
Tegen 21 uur zijn we terug aan de lodge en drinken we nog een amarula met z’n allen. Tegen 22 uur keren we terug naar onze suite, waar we nog genieten van een heerlijk bad bij kaarslicht. De ideale afsluiter van een prachtverblijf !!!
Om half acht worden we gewekt door de zonnestralen die door de ramen van ons hutje naar binnen vallen. Vanuit ons bed kunnen we de natuur buiten bewonderen. Wat een geweldige manier om te ontwaken ! Om 8 uur nemen we ontbijt en ook dat is weer prima verzorgd. Op elk detail is gelet.
Na het ontbijt genieten we nog even van de omgeving rond de lodge en onze veranda en tegen 10.30 uur wacht Innocent ons op. Hij zal met ons een rit maken door het reservaat. We rijden de berg, waar de lodge op ligt, naar beneden en komen al snel een paar nyala’s en aapjes tegen. Verderop zien we kudu’s en we treffen ook nog een groep van zo’n 20 wildebeesten (gnu’s). Verder leven er hier in het reservaat nog zes giraffen, een luipaard en zebra’s. Innocent vertelt ons over de zulutradities. Zo vertelt hij ons dat hij vee aan het sparen is als bruidschat om binnen een paar jaar te kunnen trouwen. Ook vertelt hij over de bomen en de vogels die we zien, want die is hij net samen met Liezel aan het bestuderen. Overal staan aloë vera planten met mooie oranje bloemen in. Door hun dikke stammen lijken ze heel oud. Hier en daar staat een enkele cactus.
Op een gegeven moment stoppen we en lopen een eindje de bush in. Zo komen we aan de rand van een hoge rotswand, van waar we de Buffalo River zien kronkelen. Het is een prachtig vergezicht en in de verte zien we kudu’s door de natuur springen. In de verte zien we kleine Zulu dorpjes liggen.
Nadat we weer een stukje gereden hebben, stoppen we aan een droge rivierbedding. Hier dekt Innocent een tafeltje voor twee en krijgen we een overheerlijke picnic uit de koelbox opgediend. We nodigen Innocent uit om met ons mee te eten, maar hij weigert eerst. Hij heeft zelf een muffin en wil een eindje verderop gaan zitten. Als we zeggen dat we dit graag met hem willen delen, stemt hij toe. Het is een unieke ervaring om zo privé gegidst te worden en zo culinair verwend te worden midden in de natuur. Op de terugweg vindt Henry nog een groot bot aan de kant van de weg. We denken dat het van een giraf moet zijn.
Om half drie komen we terug aan de lodge. We krijgen nog telefoon van de eigenaresse van Emalahleni Castle in Witbank, die zich erover beklaagt dat we slechts de helft hebben betaald. Ze luistert niet eens naar wat ik te vertellen heb en gooit onbeleefd de hoorn op na haar beklag. Dit doet mij besluiten toch een review op internet te publiceren. Met zo’n management zal daar op die manier toch niets veranderen.
In de namiddag gaan we nog rustig genieten van een leesboek in de rustige natuur en het heerlijke zonnetje. Henry kijkt de wedstrijd Slovenië – USA met een aantal mannen van het personeel en ik hoor hen veel plezier onder mekaar hebben.
Tegen half vijf komen nieuwe gasten aan. Het is een Zuidafrikaanse familie uit Pretoria: vader, moeder, dochter en schoonzoon. Leon, de pater familias, werkt als jurist op vlak van de alcoholwet en heeft het geluk al deze mooie lodges te moeten bezoeken om hun alcoholvergunning te controleren. Hij zegt dat als we nog een keer naar Zuid Afrika komen, we hem moeten contacteren zodat hij ervoor kan zorgen dat we goedkoper kunnen logeren.
Om 17.15 uur staan we klaar voor onze traditionele zulu avond. Innocent brengt ons naar een plek in het reservaat waar een aantal zuluhutten staan. Daar komen een tiental kinderen tussen de 7 en 20 jaar voor ons optreden. Ze dansen volgens de zulu traditie op de maat van het drumspel. De kinderen hebben wat dierenvelletjes om zich heen en Liezel slaat ze na afloop haar jas om hen heen, want ze hebben het heel erg koud. We nemen nog een paar foto’s samen met de kinderen en krijgen vervolgens een rondleiding in de zuluhut. We krijgen te horen wat de traditionele gebruiken van de zulu’s zijn en proeven hun zulubier, dat enkele dagen heeft moeten rijpen. Henry vindt het als yoghurt smaken en gaat bijna over zijn nek. Ik vind het wel lekker.
Dan gaan we aan tafel voor het zuludiner. We scheppen op van het traditionele eten aan het kampvuur. Het is wat anders dan de vorige avond, maar het is wel leuk eens iets anders te proeven. We babbelen er gezellig op los en na het eten gaan we ons opwarmen rond het kampvuur en geeft Liezel ons nog uitleg over de sterren, die aan de heldere hemel staan.
Tegen 21 uur zijn we terug aan de lodge en drinken we nog een amarula met z’n allen. Tegen 22 uur keren we terug naar onze suite, waar we nog genieten van een heerlijk bad bij kaarslicht. De ideale afsluiter van een prachtverblijf !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
