Verblijf bij Liezel en Johannes in de battlefield
Door: Henry en Siegrun
Blijf op de hoogte en volg Henry en Siegrun
17 Juni 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vandaag slapen we eens lekker uit (8 uur …) en maken we er een ontspannen dagje van. We gaan ontbijten en tegen 10 uur zijn we weer ingepakt en checken we uit. We nemen de gelegenheid onze weblog bij te schrijven met de laatste reisverslagen en zetten nog leuke foto’s op de site.
Na de lunch vertrekken we naar ons volgend verblijf : Isibindi Zulu Lodge, dat zo’n 180 kilometer verder ligt, midden in de battlefields, het land van de zulu’s.
We rijden via Bergville en gaan daar tanken. We ontmoeten er de mannen van de Orange Trophy in hun oranje jeeps, kevers en andere grappige auto’s. Ze zijn al sinds 3 april onderweg naar het WK en hebben heel Afrika doorkruist. Ze vertellen ons over hun ervaringen, elke dag rijden ze zo’n 300 kilometer, waardoor ze niet zoveel hebben kunnen ondernemen. Een aantal keer moesten ze motorblokken vervangen en die hebben ze moeten laten invliegen omdat ze ter plaatse niet aan de juiste onderdelen geraakten. De groep bestaat voornamelijk uit studenten en de oudste van hen is 70 jaar. Hun grootste probleem is om een slaapplek te vinden voor hen allen, want ze zijn met z’n 40’en. Nu zijn ze op weg naar Durban, waar binnen twee dagen de wedstrijd is en vandaaruit gaan ze naar Kaapstad en dan gaan ze met de auto’s de boot op naar huis. Het is een leuke ontmoeting met deze gasten, die inmiddels dankzij de media bekend zijn bij het grote publiek.
Vanaf Bergville rijden we via Ladysmith naar Dundee. Onderweg stuiten we twee keer op wegwerkzaamheden, waar ze, als je pech hebt, net het bordje “stop” naar je toe draaien en je vervolgens 20 minuten dient te wachten tot alle tegenliggers via de drie kilometer lange weg die maar voor de helft berijdbaar is, langs zijn gekomen. Ik snap niet hoe ze bij dit systeem komen, maar de zwarte arbeiders die er het verkeer regelen zijn diegenen die zich er het minst druk om maken.
De laatste twintig kilometer verlaten we de weg en slaan we een zandpad in, waar evenwel weinig gaten in zitten. Het rijdt dus lekker door. Om 18.15 uur komen we aan aan de lodge. Het is al donker en we worden opgewacht door Johannes en zijn personeel. Johannes verwelkomt ons hartelijk en noemt ons meteen bij onze naam. We krijgen een opfrisdoekje en een lekker drankje. Wat een persoonlijke en koninklijke ontvangst !
We blijken de enige gasten te zijn die avond en, tot onze grote vreugde, krijgen we dan ook de honeymoon suite, een prachtig zulu hutje op houten palen midden in het woud, afgewerkt met steen en riet en de topper : met een natuurstenen bad in de grond verzonken met kaarsjes en rozeblaadjes eromheen. Johannes leidt ons rond in de lodge. Hij is een jongeman van halverwege de 30. Hij runt de lodge sinds een drietal weken samen met zijn vriendin, Liezel. Zij komt zich even later ook aan ons voorstellen. We proosten met een wijntje en tegen 19.30 uur wordt ons diner geserveerd. Dat smaakt heerlijk en we krijgen allemaal lekkere dingetjes die je hier niet elke dag voorgeschoteld krijgt : cantharellen met blauwe schimmelkaas en geraspte noten en een malse kipfilet met een vulling van kaas, met spek eromheen, broccoli en een zachte aardappelpuree. Het haardvuur knispert gezellig en we beleven een heerlijk romantisch avondje.
Na het eten komen Johannes en Liezel ons vergezellen. Ze vertellen over hun leven en wat hen hier bracht. Johannes is ambulancemedewerker en komt oorspronkelijk uit Johannesburg. Liezel heeft drie jaar in Australië gewoond en is helicopterpilote. Na de dood van haar baas is ze hiermee gestopt en is ze de marketing ingegaan. Haar droom is om een lodge te runnen en vanalles te kunnen doen zonder dat het steeds hetzelfde is. Ze leert de dames van het personeel lekker koken, ze leert de ranger, Innocent, over alle dieren in dit reservaat en aangezien het maar een kleine lodge is van zes rondavels houdt ze nog voldoende vrije tijd over voor nieuwe hobbies. Ze houdt ervan om nauw contact te hebben met haar gasten en zo brengen we de avond gezellig kletsend met z’n vieren door.
Tegen 23 uur keren we naar ons huisje op stelten terug, waar we tevreden in slaap vallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley