In het koninkrijk van de regenkoningin in Modjadji
Door: Henry en Siegrun
Blijf op de hoogte en volg Henry en Siegrun
09 Juni 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Ik kom uit een diepe slaap als de wekker gaat om 7.45 uur. Mijn been doet gelukkig geen pijn meer, dus we kunnen weer gaan trekken ! We gaan ontbijten, nemen nog wat foto’s samen met Venecia en de rest van het personeel en dan is het helaas tijd voor afscheid.
We vertrekken richting het Modjadji Nature Reserve, dat ten Noorden ligt van Tzaneen. Het is een heel stuk verder rijden dan we gedacht hadden, maar de rit is verre van vervelend. Onderweg komen we veel kinderen tegen. Het lijkt erop dat ze al vakantie hebben. Normaal gezien hebben de kinderen hier twee weken vakantie nu, maar dankzij het WK krijgen ze nu 5 weken.
Tegen 12 uur komen we aan het natuurreservaat. Wederom zijn we de enige levende zielen. We besluiten de wandeling naar de Dam te doen. Het eerste stuk loopt meteen fors de diepte van het dichtbegroeide woud in. Er staan overal eeuwenoude palmvarens met dikke, geschubde stammen. Helaas zijn er weinig bloemen te zien, hetgeen de wandeling wat saaier maakt dan we hadden verwacht.
Na een klein uur is de Dam nog steeds niet in zicht en ook hier staat geen kilometeraanduiding, dus wederom hebben we geen idee hoe lang we hier nog moeten lopen. We besluiten dus terug te lopen en de klim aan te gaan. Gelukkig zijn we er mentaal op ingesteld en ik merk nu hoeveel baat ik heb bij mijn Steps lessen doorheen het jaar, waardoor de klim uiteindelijk goed meevalt.
Aan de parking aangekomen, komen we nog een Afrikaans stel tegen, waar we nog even mee staan te praten. Ze komen uit Ohrigstad, nabij de Panoramaroute, een 200-tal kilometer verder, en ze doen een dagtrip. Ook zij zijn nog niet eerder hier geweest. Tegen half twee nemen we de weg naar Tzaneen terug en rijden full speed op weg naar Phalaborwa, waar we zullen verblijven in Kaia Tani, bij Daniëla en Alberto, een Italiaans stel die 6 jaar geleden een lodge kochten en samen met hun zoon van 11 hun leven in Italië achterlieten.
We komen er tegen 16 uur aan en worden verwelkomd door Malcolm. Nu blijkt dat we onze afternoon walk, die we geboekt hadden en waarvan we dachten dat deze om 16 uur was, gemist hebben. De ranger was immers reeds om 15 uur gepasseerd.
We profiteren ervan om wat vrije tijd te nemen, eten iets aan de bar en praten wat met Malcolm. We gaan wat uitrusten in onze kamer, lezen wat en ik maak wat foto’s van de lodge. Ik ontmoet Alberto, onze Italiaanse gastheer, in zijn office. Hij raadt ons aan te gaan dineren bij Sefapane, een lodge van een Nederlandse eigenaar. Alberto probeert nog even voor ons een morning walk te regelen, maar helaas is ook deze volgeboekt.
Tegen 20 uur gaan we eten bij Sefapane. Er hangt die typische sfeer die je ook voelt in een all-inclusive hotel, maar het eten is er prima (alhoewel, vergeleken met Yum Yum gisteren valt het wel in het niet ;-)) en we genieten van een rustig avondje op het terras van de tuin. Voldaan gaan we terug naar onze lodge en tegen half 12 kruipen we ons bedje in. De volgende dag wordt namelijk een vroegertje…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley